Historiek van de Abdij Onze Lieve Vrouw van Nazareth

In 1235 trok Bartholomeüs van Tienen met zijn zoon Wicbert naar Lier om, na Bloemendaal (omstreeks 1210) en Maagdendaal (1221), een derde cisterciënzerinnenklooster, de abdij Onze Lieve Vrouw van Nazareth, op te richten. In mei 1236 volgden zijn dochters Christina, Sybilla en Beatrijs, die aanvankelijk ook in Bloemendaal waren ingetreden.

De Zalige Beatrijs van Nazareth, de eerste priorin van de nieuwe abdij, is een bekende naam in de Nederlandse letterkunde. Zij schreef namelijk “Van seven manieren van heiliger minne”, het oudste volledige bewaarde werk in het Diets.

In 1245 vroegen de zusters aan het Generaal Kapittel toelating het klooster te mogen verplaatsen. Twee jaar later werd dit ook een feit en betrokken de zusters een nieuw klooster ten noorden van de stad Lier op de locatie gekend als ‘Nazareth’.

Op het einde van de 18e eeuw werd de abdij Onze Lieve Vrouw van Nazareth, zoals vele andere kloosters, door de Franse revolutionairen opgeheven. De gebouwen werden geconfisqueerd. De kloostergemeenschap raakte verspreid. Na de verkoop van het abdijcomplex werden de gebouwen, met uitzondering van het poortgebouw en enkele schuren, gesloopt.

Wanneer in de eerste helft van de 19de eeuw een aantal monnikenkloosters herrezen, groeide ook het verlangen om het cisterciënzerleven voor monialen weer mogelijk te maken.

In de eerste helft van de 20e eeuw bestonden in Wallonië vier kloosters voor vrouwen. Vlaanderen telde er op dat ogenblik nog geen enkel. Er werden een aantal voorstellen geformuleerd. Zelfs een heropstart in Lier werd overwogen.

Uiteindelijk toetste D. Robertus Eyckmans, toenmalig abt van de Abdij van Westmalle, halfweg de Tweede Wereldoorlog de idee van een stichting voor trappistinnen af met de burgemeester van Brecht. Kort nadien volgde de goedkeuring van Kardinaal Van Roey om na de oorlog met de stichting te beginnen.

De Abdij Notre Dame de Soleilmont, waar meerdere Vlaamse zusters woonden, aanvaardde om 12 zusters en een overste naar de nieuwe stichting uit te zenden. Maar eerst moest het terrein, een gebied vol moerasgrond, klaargemaakt worden voor de bouw van de nieuwe abdij. Daarvoor werd vooral beroep gedaan op de broeders van de nabijgelegen trappistenabdij van Westmalle.

De bouwwerken gingen van start in mei 1947. Het eerste gebouw, de hoeve, was klaar op 26 januari 1948. In een voorlopige kleine kapel werd de eerste Eucharistie opgedragen.

Op 25 juni 1950 werden de dertien stichteressen hartelijk onthaald in Brecht en namen ze hun intrek in de eerste afgewerkte vleugel.

In het najaar van 1954 was de abdij volledig af. Op 22 oktober werd de kerk feestelijk ingewijd.

De jonge gemeenschap groeide gestaag. Na twaalf jaar was de gemeenschap zo talrijk dat een eerste stichting werd gedaan: Our Lady of the Redwoods in Californië. In 1970 volgt een tweede stichting: Onze Lieve Vrouw van Klaarland (Limburg).